Le Diplomate

DC is geen NY. In geen enkel opzicht, maar al helemaal niet als je het over eten hebt. Struikel je in NY bijna over de leuke, lekkere restaurants, in DC moet je er echt naar op zoek. Veel restaurants zijn prima, maar echt warm word ik er niet van. Bijna altijd hangen er joekels van tv's (heel Amerikaans, ik heb er een soort blinde vlek voor ontwikkeld, maar ben toch opgelucht als ze ergens niet zijn), is de muziek te hard of niet goed, de sfeer onpersoonlijk, de inrichting kil of juist rommelig, het eten te mainstream Amerikaans. DC is een lastige stad om uit eten te gaan, vind ik.

Maar nu hebben we Le Diplomate. In de The Washington Post las ik over dit nieuwe restaurant vlakbij U Street. Tom Sietsema, de vaste culirecensent, schreef dat hij net 3 dagen in Parijs was geweest, dat hij daar weliswaar lekker had gegeten, maar dat het fantastische Franse eten dat hij bij Le Diplomate had gehad, door zijn hoofd bleef spoken. Dat maakte natuurlijk nieuwsgierig en afgelopen zaterdag zijn we erheen gegaan.  

Het restaurant is Franser dan Frans, alsof je een oude brasserie in Parijs binnenwandelt. Ik vraag me af of er in Parijs nog restaurants worden geopend die er zo uitzien, but Americans love it! Geen tv's, jazzmuziek, prettige ruimte, fijne bediening en het eten is er overwegend klassiek Frans. Okay, er staat ook een hamburger op de kaart (volgens mij ga je hier anders over de kop) en hier en daar een verdwaald Italiaans gerecht, maar verder is alles Frans. Het brood is voortreffelijk (nog nergens zo goed gehad), de salades verser dan vers en de porties Europees groot. Dit had DC nodig. Volgende week gaan we er weer eten.

Le Diplomate
1601 14th Street
Washington DC
http://lediplomatedc.com

Caesar Salad with Avocado

De eerste keer dat ik Caesar Salad at was zo'n 20 jaar geleden in Mexico City. Ik herinner me de naam van het restaurant niet meer, maar wel dat de salade met veel bombarie aan onze tafel werd bereid en dat het resultaat lekker was. Ik weet ook nog dat ik het jammer vond dat we in een 'Amerikaans' restaurant terecht waren gekomen. We waren eigenlijk op zoek naar een klein achteraf gelegen restaurantje waar 'Tamales' werden gemaakt, maar tijdens onze zoektocht werd ons door verschillende Mexicanen afgeraden om als Europeanen door de donkere steegjes van Mexico Stad te dwalen. En zo belandden we in het veilige maar toeristische Caesar-Salad-restaurant.       

Pas later ontdekte ik dat Caesar Salad weliswaar was bedacht door een Amerikaan, Caesar Cardini (een Italiaanse immigrant), maar dat de salade voor het eerst was gemaakt in Mexico, namelijk in het grensstadje Tijuana waar Caesar Cardini een restaurant had. Was onze ervaring daar in Mexico Stad toch minder out of place dan ik dacht. 

Waarom is deze salade zo immens populair geworden? Het is waarschijnlijk de meest gegeten salade in de VS, want je kunt het overal waar je komt bestellen. Met of zonder extra gegrilde kip of garnalen. In 1924, toen de salade werd gecreëerd, was het een noviteit. De dressing met Italiaanse olijfolie, knoflook, Parmezaanse kaas en Worcesterhiresaus (ansjovis is pas later in de dressing terecht gekomen) was exotisch. Al snel was het een hit onder Hollywoodsterren die vaak naar Tijuana (ligt vlak onder San Diego) afreisden om aan de drooglegging (het alcoholverbod van begin vorige eeuw) te ontsnappen. Caesar Cardini besloot in de jaren '40 om patent op zijn beroemde dressing aan te vragen en het in flesjes te verkopen. Cardini's is uitgegroeid tot een bekend merk voor kant-en-klare dressings en croutons. 

Weinig mensen (en restaurants) die nu nog de moeite nemen om de dressing en croutons voor Caesar Salad zelf te maken. Jammer, want hiermee is deze ooit zo exotische salade iets heel gewoons geworden, een salade die overal en altijd hetzelfde smaakt. Tijd dus om Caesar Salad wat minder banaal te maken en meer smaak te geven. Dat doe je eenvoudig met een zelfgemaakte dressing en verse croutons. En in plaats van de eeuwige kip en garnalen heb ik er mijn favoriete avocado aan toegevoegd. 

Caesar Salad with Avocado

Caesar Salad met Avocado

(Maaltijd)salade,  4 personen

Bereidingstijd: 25 minuten

1/2 echt lekker stokbrood

2-3 el olijfolie

mespunt cayennepeper

3 flinke kroppen Romaine sla  (zie tip)

2 rijpe avocado's, gepeld, pit verwijderd en in plakjes

een stukje Parmezaanse kaas 

Voor de dressing:

6 ansjovisfilets (blikje), fijngehakt

1 flinke teen knoflook

2 eidooiers

1 tl lekkere mosterd

sap en rasp (alleen het geel) van 1/2 citroen

75 ml olijfolie

Extra: vijzel, rasp

1 Verwarm de oven voor op 200C. Scheur het stokbrood in stukjes (de korst hoeft er niet vanaf). Leg de stukjes brood op een bakplaat en meng er de olijfolie, cayennepeper en wat zout door. Bak de croutons in de oven in 10-12 min knapperig en goudbruin; schep ze af en toe om. 

2 Wrijf intussen voor de dressing in een vijzel de ansjovis met de knoflook fijn. Klop in een kommetje de eidooiers los en meng er het ansjovismengsel, de mosterd en citroensap en -rasp door. Voeg nu heel geleidelijk en al kloppend de olijfolie toe. Blijf kloppen tot je een dikke, romige saus hebt. Proef en breng op smaak met zout en peper.

3 Neem de croutons uit de oven. Scheur de sla in stukken. Meng in een grote schaal de sla met de dressing. Let erop dat alle blaadjes met de dressing zijn bedekt. Verdeel de avocado en croutons erover en rasp er flink wat Parmezaanse kaas over. `

Juice & Smoothie Cult

We kunnen er niet meer omheen, we kunnen niet meer zonder. Bij elke stad die we hier in de VS bezoeken, gaan we tenminste een keer naar een mooie Juice & Smoothiebar. Je komt ze overal tegen, want pure, natural and healthy is in. Laatst in NY zijn we in Brooklyn terecht gekomen bij Tiny Empire. Strak, clean, superhealthy. In ons dorp zit Puree, ook een goeie. 

Er gaat een wereld voor je open als je je in juices en smoothies verdiept. Wat opvalt is dat bij de überhippe juicebars zuivel van het menu is verdwenen. Je krijgt amandelmelk, hennepmelk of kokoswater. Verder is alles raw, biologisch, wordt er heel veel gewerkt met groenten, noten, zaden en staan er bijzondere boosters met exotische namen als chiazaad, maca en gojiberries op het menu. Je telt als bar niet echt mee als je niet ook een cleansingprogramma aan kan bieden, waarbij je 1-2 dagen alleen maar juices drinkt.

Enigszins aangestoken door deze health hype (want tja, het helpt tegen veroudering, kan ziekten voorkomen en laat je weer glanzen en stralen, wie wil dit niet?), maak ik nu ook elke dag 1-2 smoothies thuis. Ik experimenteer met van alles en nog wat: notenmelk, groenten en superfoods als maca, rauwe cacao, stuifmeelkorrels en tarwegras. Het begint hier bijna op een juicebar te lijken.

Vandaag drie vrij simpele smoothies op basis van vers sinaasappelsap gemaakt. Drie smoothies voor drie verschillende smaken in dit huis. Rosa, de oudste, is weg van de granaatappel-rozenwater-smoothie met frambozen (maakte ik onlangs voor ELLE Eten en sindsdien is het haar favoriet). Flo, de jongste, vindt de groene smoothie lekker (komt vast door de banaan) en man HP houdt van smoothies met een kick, dus hij kreeg de mangosmoothie met verse gember. Zolang iedereen hier de smoothies vrolijk meedrinkt, blijft de bar open.

   

Pureer voor de granaatappel-frambozensmoothie in een blender 200 ml vers sinaasappelsap met 200 ml gekoeld granaatappelsap, 1 rijpe perzik (of 100 g perzikstukjes uit de diepvries), 125 g bevroren frambozen, 1 el honing en 1-2 el rozenwater. Verdun de smoothie eventueel met wat koud water en strooi er eventueel nog wat stuifmeelkorrels over. Goed voor 2 grote glazen.

Pureer voor de groene smoothie 400 ml vers sinaasappelsap met 250 g bevroren stukjes ananas, 1 banaan, 1-2 flinke handen verse spinazie (of boerenkool) en eventueel 1 el tarwegraspoeder. Verdun de smoothie eventueel met koud water. Goed voor 2 grote glazen. (Als je geen liefhebber van banaan bent, kun je deze ook vervangen door 1 rijpe avocado.)

Pureer voor de mangosmoothie met gember 400 ml vers sinaasappelsap met 250 g bevroren mangostukjes en 1-2 cm versgeraspte gemberwortel. Verdun de smoothie eventueel met koud water. Goed voor 2 grote glazen.

Orange-Scented Oatmeal Cookies

Dit zijn koekjes die ik even snel maak voordat de kinderen uit school komen. Met oatmeal, havervlokken, wordt in de VS meer dan alleen pap gemaakt. Vooral haverkoekjes, oatmeal cookies, zijn populair. Je kunt ze in elke super in alle mogelijke varianten kopen, maar leuker, lekkerder en bijna net zo makkelijk is het om ze zelf te maken. Bovendien weet je dan precies wat erin gaat (geen onnodige toevoegingen) en dat is niet onbelangrijk vind ik. 

Het ingrediëntenlijstje hangt op mijn ijskast, maar inmiddels heb ik ze zo vaak (op verzoek van man, mijn twee dames én ouders die hier laatst waren) gemaakt, dat ik het recept kan dromen. Het kost me 5 minuten om het deeg te maken, 5 minuten om de koekjes op de bakplaat te leggen en dan moeten ze nog ca. 15 minuten de oven in. Niks aan. 

Orange-Scented Oatmeal Cookies
Haverkoekjes met sinaasappel

Voor 22-24 koekjes
Bereidingstijd: 10-15 minuten, plus 15-18 minuten oventijd.

150 g havervlokken
100 g fijn volkorenmeel
150 g rietsuiker
100 g boter, gesmolten
2 eieren, losgeklopt
geraspte schil van 1 grote biologische sinaasappel (alleen het oranje)
2 tl kaneel
Extra: 2 bakplaten bekleed met bakpapier

1. Verwarm de oven voor op 175C. Meng in een kom de havervlokken met het meel en de suiker. Roer er de gesmolten boter, eieren, sinaasappelrasp en kaneel door en meng alles goed. 
2. Laat het deeg even staan zodat de boter iets harder wordt. Rol er dan 22-24 kleine balletjes en verdeel ze over de 2 bakplaten. Duw de balletjes met je handpalm of de achterkant van een lepel plat. Schuif de bakplaten boven elkaar in de oven en bak de koekjes 16-18 minuten of tot ze licht goudbruin zijn; verwissel de bakplaten halverwege de baktijd. 
3. Neem de koekjes uit de oven en laat ze op een rooster afkoelen. De koekjes die je niet meteen opeet, kun je nog enkele dagen in een trommel bewaren. 

Pancakes with Cranberry Compote

Waarom alleen cranberry's eten met Thanksgiving of Kerst? Het is nog steeds winter (cranberryseizoen), nat, koud en ik heb een zak cranberry's in de vriezer liggen. Tijd om wat met deze rode besjes vol Vitamine C te maken. Daarbij komen ze oorspronkelijk uit Amerika, dus ze verdienen een plekje op mijn blog. Cranberry-compote kun je bijna met je ogen dicht maken. Je laat de besjes zachtjes met wat suiker of honing, citroen- of sinaasappelrasp en eventueel nog wat specerijen inkoken. Veel meer is het niet. 

De zoetzure compote past goed bij American pancakes, die je bakt terwijl de compote staat te pruttelen. De Amerikaanse traditie van een ontbijt met pancakes hebben we inmiddels overgenomen en ik maak ze regelmatig op zondagochtend. Een traditie met Dutch Roots, want de eerste Hollandse kolonisten hebben de pannenkoek waarschijnlijk in de VS geïntroduceerd. Zo leren we tijdens het ontbijt van man HP (zoon van een geschiedenisleraar). Waarop ik de kinderen nog maar eens vertel hoe cranberry's in Nederland terecht zijn gekomen (je weet wel, het verhaal van de aangespoelde vaten op Terschelling). Een kleine geschiedenisles op de zondagmorgen. Waar zo'n lekker ontbijt allemaal niet goed voor is.   

Pancakes with Cranberry Compote
Pannenkoekjes met cranberry-compote

Ontbijtgerecht, 12 stuks
Bereidingstijd: 25-30 minuten

Voor de cranberry-compote:
200 g cranberry's (vers of diepvries)
sap en geraspte schil (alleen het oranje) van 1 biologische sinaasappel
4 el honing
1/2 tl kaneel
Voor de pancakes:

200 g fijn volkorenmeel


2 tl bakpoeder


een mespunt zout


3 eieren, gescheiden


400 ml karnemelk (zie tip)


2 el Maple Syrup, plus extra



zonnebloemolie 






1. Meng alle ingrediënten voor de compote in een pannetje en laat de besjes op zacht vuur in 15-20 minuten kapot koken; roer af en toe. Proef de compote en voeg eventueel nog een beetje extra honing toe.

2. Maak intussen de pancakes. Meng in een kom het meel met het bakpoeder en wat zout. Klop in andere kom de eiwitten schuimig (niet helemaal stijf, want dan worden de pancakes te 'sponzig').


3. Meng de eidooiers, karnemelk en siroop door het meel. Schep er tenslotte de eiwitten door en meng alles tot een dik beslag. 


4. Verhit een beetje olie in een ruime koekenpan. Schep er met een grote lepel of juslepel 3 tot 4 rondjes beslag in en laat op laag tot matig vuur zachtjes bakken tot de onderkanten goudbruin zijn. Keer de pancakes voorzichtig met een spatel en bak de andere kant ook nog 1-2 minuten. 
Bak op dezelfde manier de rest van de pancakes.

5. Serveer met de cranberry-compote en Maple Syrup. 

TIP Karnemelk in de VS is iets dikker dan Hollandse karnemelk. Voeg dus als het beslag te dun is nog wat extra meel toe. Of gebruik iets minder karnemelk. 

Potato Hash with Kale & Eggs

Ons Hollandse ontbijt met boterhammetjes kaas is best stevig, maar stelt niet veel voor als je het afzet tegen een klassiek Amerikaans ontbijt. Dat zijn complete maaltijden, met aardappels, vlees, groenten en uiteenlopende eigerechten. Heavy stuff, het zou zo een avondmaaltijd kunnen zijn. Het is daarom niet voor niets dat Amerikaanse Diners vaak met Breakfast all Day adverteren. 

Potato Hash staat steevast op het menu van Noord-Amerikaanse Diners. Hash komt van het Franse hacher, wat gehakt (fijngesneden) betekent. De basis bestaat dan ook uit blokjes gebakken aardappel met fijngehakte ui. Vaak krijg je het met bacon, corned beaf of worstjes, soms met groenten. Bijna altijd komt er een eitje bij. Als lichte ontbijter moest ik er even aan wennen, maar inmiddels heb ik Potato Hash in mijn hart gesloten. Je kunt er heerlijk op los variëren en het is een fantastisch gerecht voor leftovers. 

Ik heb vandaag een winterse versie gemaakt met boerenkool, paprika en het rokerige Pimentón de la Vera (Spaans gerookt paprikapoeder). In de zomer meng ik er graag maïs en verse spinazie of snijbiet door. We eten het soms als ontbijt in het weekend, soms als lunch, maar vaker als Breakfast for Dinner.

Potato Hash with Kale & Eggs
Aardappelblokjes met boerenkool & eitjes

Ontbijt, lunch of hoofdgerecht, 4 personen
Bereidingstijd: 25-30 minuten

2 el olijfolie
500 g vastkokende aardappels in de schil, in kleine blokjes
1 ui, gesnipperd
1 rode paprika, zaadjes verwijderd en in blokjes
1 tl Spaans gerookt paprikapoeder (Pimentón de la Vera) of gewoon  paprikapoeder
200 g boerenkool, harde nerven verwijderd en in reepjes
4 eieren

1. Verhit de olie in een ruime pan en bak de blokjes aardappel op matig vuur al omscheppend in 10-12 minuten gaar; voeg halverwege de gesnipperde ui toe en bak mee. 
2. Voeg de paprika, het paprikapoeder en wat zout en peper toe en bak kort mee.
3. Meng er de boerenkool in porties door en roerbak mee tot de groente is geslonken. Breng op smaak met zout en peper. 
4. Maak 4 'kuiltjes' in het aardappelmengsel en breek boven elk kuiltje een eitje. Leg een deksel op de pan en laat de eieren op laag vuur in ca. 5 minuten stollen. 
5. Strooi wat zout en peper over de eitjes. Serveer met lekker brood. 

Pizza with Shredded Brussels Sprouts

Kijk, dat vind ik nou zo leuk aan in het buitenland wonen. Zelfs de gewoonste dingen, zoals spruitjes, worden opeens weer bijzonder door een andere manier van klaarmaken. Shredded Brussels Sprouts, dungesneden spruitjes, zijn hier redelijk ingeburgerd. Je kunt ze bij de betere supermarkt zelfs kant-en-klaar gesneden in zakken krijgen. Meestal worden ze roergebakken met wat bacon en ui, maar je kunt er ook heel goed salades mee maken. Afgelopen week in New York kregen we ze op een pizza bij pizzeria Co. Lekker, maar wat mij betreft zaten er te weinig spruiten op. Vandaag daarom een pizza met tomaat, tijm en lekker veel spruiten. Goed excuus om die mandoline weer eens uit de kast te trekken (maar je kunt de spruitjes ook gewoon met een schep mes in dunne reepjes snijden). 

Pizza with Shredded Brussels Sprouts
Pizza met dungesneden spruitjes

Hoofd- of lunchgerecht, 4 personen

Voor het deeg:
2 tl gedroogde gist
1 tl zout
1 tl suiker
200 g bloem
200 g semolina (durumtarwe), plus extra*
1 el olijfolie
Voor het beleg:
ca. 400 g spruitjes
2 blikken tomatenblokjes (à 400 g)
2 tenen knoflook, geperst
2 bollen mozzarella, in plakjes
een stuk parmezaanse kaas
enkele takjes tijm, blaadjes gerist
chilipepervlokken uit de molen
Extra: bakpapier, grove rasp
*oa verkrijgbaar bij Italiaanse winkels en natuurwinkels

1. Schenk 250 ml lauwwarm water in een kom en meng er de gist, het zout en de suiker door. Laat 1-2 minuten staan. Voeg de bloem, semolina en olijfolie toe en roer met een pollepel tot het van de kom loskomt. Kneed het deeg 5-8 minuten goed door (laat de keukenmachine dit voor je doen) tot je een mooie, zachte bal hebt. Laat het deeg in een ingevette kom op een niet te koele plek ca. 2 uur rijzen tot het volume is verdubbeld. 
2. Verwarm de oven voor op 230°C. Snijd de kontjes van de spruitjes en verwijder de buitenste blaadjes. Schaaf of snijd de spruitjes in dunne reepjes. 
3. Kneed het deeg nog een keer door en verdeel het in vier ballen van gelijke grootte. Rol de ballen op een met semolina (daar wordt het deeg extra knapperig van) bestoven werkvlak tot dunne ronde lappen uit. Leg de deegbodems op twee met bakpapier beklede bakplaten.
4.  Laat de blikken tomaat uitlekken in een zeef (het sap gebruik je niet). Meng de tomatenblokjes met de knoflook, zout en peper. Verdeel het tomatenmengsel over de deegbodems. Leg de plakjes mozzarella erop en rasp er flink wat parmezaanse kaas over. Verdeel er de spruitjes en tijm over. Besprenkel met wat olijfolie. Bak de pizza's in het midden van de oven in ca. 12 minuten goudbruin. Neem uit de oven en maal er chilipeper over.